اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید بر G-CSF، گیرنده آن (g-csfR) و C-Kit در بافت قلب موشهای صحرایی نر

سابقه : تمرین تناوبی شدید به عنوان یک روش تمرینی جدید از طریق مسیرهای مختلف می تواند موجب هایپرتروفی فیزیوژیک قلب می شود. از اینرو هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر دو هفته تمرین تناوبی شدید بر G-CSF، گیرنده آن(G-CSFR) و C-Kit در بافت قلب موشهای صحرایی نر بود. مواد و روش ها: بر این اساس 10 سر موش 8 هفته ای نر با نژاد ویستار(با میانگین وزنی 7/8+75/234 گرم) در دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین دو هفته تمرین تناوبی شدید در چهار بخش انجام دادند. هر بخش شامل دو یا سه روز تمرین و هر روز دو جلسه بود. هر بخش تعداد یا شدت تناوب افزایش می یافت. پروتئین های G-CSF، G-CSFR و C-Kit با روش وسترن بلات در بافت قلب اندازه‌گیری شدند. نتایج: آزمون تی مستقل نشان داد که مقادیر G-CSF و C-Kit در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشت. اما در مقادیر G-CSFR تفاوتی معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد(05/0P≥). نتیجه گیری: تمرینات ورزشی تناوبی شدید حتی در دوره کوتاه مدت با افزایش سطح G-CSF و C-Kit می تواند تشکیل میوسیت‌های جدید را تحریک کند و از این طریق مسیر هایپرتروفی فیزیولوژیک قلب را فعال کند.